ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ-GUMUSHANE

            





                           

Πόλη του νομού Τραπεζούντας και έδρα της επαρχίας Χαλδίας Πρίν το 1870 είχε 700 ελληνικές οικογένειες. Τουρκιστί ονομάζεται Κιμισχανά ή Γκιουμουσ χανέ


Κάτοικοι της περιοχής ήσαν οι Χάλυβες που ασχολούνταν απο την αρχαιότητα με τη μεταλλουργία. Είναι πόλη των μεταλλείων , κυρίως του αργύρου. Απέχει 100 χιλιόμετρα από την Τραπεζούντα και είναι έδρα της επαρχίας Χαλδίας.


Ονομαστό ήταν το Φροντιστήριο Αργυρούπολης, που λειτουργούσε από το 1723. Με τον ξεριζωμό πολλοί Αργυρουπολίτες εγκαταστάθηκαν στη Νάουσα, φέρνοντας μαζί τους βιβλία και χειρόγραφα του Φροντιστηρίου, ψυχή του οποίου ήταν ο δάσκαλος και ευεργέτης Γεώργιος Κυριακίδης . Τελευταίος Μητροπολίτης ήταν ο Λαυρέντιος Παπαδόπουλος .


Η αδελφότητα των Αργυρουπολιτών ήταν ένα αξιόλογο σωματείο που ίδρυσε ο Γεώργιος Χ. Ευθυβούλου, διευθυντής του Φροντιστηρίου Αργυρουπόλεως, όταν βρισκόταν ως γυμνασιάρχης στην Τραπεζούντα.



Σκοπός της αδελφότητας ήταν η υλική υποστήριξη των σχολείων της Χαλδίας, παρουσιάζοντας αξιοσημείωτη δραστηριότητα και στην εποχή της, τα σχολεία της Χαλδίας γνώρισαν εξαιρετικά μεγάλη πρόοδο. Σύμφωνα με τον Κανδηλάπτη (Κάνι), η Αργυρούπολη ιδρύθηκε από τους κατοίκους της γειτονικής Τσάγχης, στα μέσα του 16 ου αιώνα.


Κατά τους θρύλους, χωρικός της περιοχής είδε μία νύχτα τυχαία ένα κομμάτι μεταλλεύματος αργύρου να λάμπει, το πήρε και το μετέφερε στην Τσάγχη για να το εξετάσει ένας ειδικός. Όταν διαπιστώθηκε ότι ήταν αργυρούχο μετάλλευμα, ερευνήθηκε η περιοχή και ανακαλύφθηκαν και άλλες φλέβες του ίδιου μεταλλεύματος.



Μετά τη μετακίνηση των κατοίκων της Τσάγχης στο νέο χώρο, συνέρρευσαν και Τραπεζούντιοι, διωκόμενοι από τις τουρκικές αρχές, οι Καπλακτζήδες και οι Κετσετζήδες. Στη νέα πόλη ήρθαν κάτοικοι και από διάφορα χωριά της Χαλδίας, καθώς και από το Χάτς, το Αγρίδ' κ.α.


Το 1530, όταν από την περιοχή πέρασε ο σουλτάνος Μουράτ ο Δ' κατευθυνόμενος προς Βαγδάτη, με υψηλό φιρμάνι του κήρυξε τα μεταλλεία αυτοκρατορικά, απαγορεύοντας την ιδιωτική εκμετάλλευση.


Όλη η περιοχή κηρύχθηκε μπεϊλίκ και οι κάτοικοι μπεϊλικτζήδες δηλαδή προνομιούχοι. Με την παραπάνω διαταγή συστήθηκε και νομισματοκοπείο (ταρασχανές).



Στην ακμή των μεταλλείων, ο πληθυσμός της Αργυρούπολης ξεπερνούσε τις 5.000 οικογένειες. Όγκος που συρρικνώθηκε πρίν τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο στο ένα πέμπτο. Πληθυσμιακά οι Έλληνες Πόντιοι ήταν πλειοψηφία με 2.500 ψυχές, 1000 των Αρμενίων και οιυπόλοιποι Μωαμεθανοί.



Written by Πολατίδης Βασίλειος Saturday, 05 February 2011 22:05
ΠΗΓΗ:kotsari.com 


 

ΧΩΡΙΑ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ 

 Τμήμα Αργυρούπολης (Argyroupolis Section)
Αργυρούπολη - Argyroupoli
Αγρίδ ή Διακονά (Μούζενας) - Agrith or Diakona (of Mouzena)
Άι-Γιάννες (Νίβενας) - Ay Yiannes (of Nivena)
Άε-Μουχάλ - Ae Moukhal 
Άε-Φωκάς (Μούζενας)-Atalar
Αρχαίο Ελληνικό χωρίο της περιοχής Μούζενας με 30 οικογένειες ,σώζεται η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού που σήμερα είναι ισλαμικό τέμενος και ένα ερειπομένο παρεκκλήσι το οποίο έχει θαυμάσιες τοιχογραφίες..

Αϊβαζάντων (Γιαγλίτερες) - Ayvazanton (of Yiaglitere)
‘Αι-Ηλίας (Γιαγλίτερες) - Ay Ilias (of Yiaglitere)
Άλμη (Δέρενας) - Almi (of Derena)
Αντωνάντων (Λερίων) - Antonanton (of Leri)
Αρταπίρ (Νίβενας) - Artapir (of Nivena)
Άτρα - Atra
Βαρενού - Varenou
Γάρεντι (Μαυραγγελί') - Garenti (of Mavrangeli)
Γαριπάντων (Μαυραγγελί') - Garipanton (of Mavrangeli)
Γετουρμάζ - Yetourmaz
Γιαούπ (Άνω Καρμούτ) - Yiaoup (of Ano(upper) Karmout)
Γιαννίκα (Νίβενας) - Yiannika (of Nivena)
Δέρενα (ομάδα χωριών) - Derena (group of villages)
Διακονά (Χάρσερας) - Diakona (of Kharsera)
Ζυγανίτα (Γαγλίτερες) - Ziganita (of Yiaglitere)
Θ(ε)αγαράντων (Λερίων) - Thagaranton (of Leri)
Θέμπεδα - Thempetha 

 
Ίμερα-Olucak

 Κωμόπολη του Πόντου στην περιοχή της Αργυρούπολης.
Ήταν συνεχόμενη με την Κρώμνη και βρισκόταν στα ΒΑ της Τραπεζούντας

Χτισμένη στους πρόποδες του όρους Θήχης σε υψόμετρο 1.500 μ. απο όπου οι μύριοι του Ξενοφώντα αντίκρισαν τη Θάλασσα, τα δε βουνά της αποτελούν συνέχεια των βουνών της Ζύγανας.
Είχε υγιεινό κλίμα και πλούσια βλάστηση. Λέγεται ότι χτίστηκε απο φυγάδες που ήρθαν στην περιοχή μετά την άλωση της Τραπεζούντας.

Οι κάτοικοί της ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Λόγω της δυσμορφίας του ορεινού όγκου όμως συχνά αναγκάζονταν να ξενιτευτούν.
Εκκλησιαστικά η Ίμερα ανήκε στη μητρόπολη Χαλδίας.
Πρίν τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο είχε 300 ελληνικές οικογένειες
Πριν τη μετανάστευση στη Ρωσία οι κάτοικοί της έφταναν τις 500 περίπου οικογένειες.

Χωριζόταν σε πέντε ενορίες :
Τσακαλενάντων - Ζητράντων - Καθημερεσίων - Γιαννάντων - Ζουβατσάντων,
και σε άλλες τρεις λίγο απομακρυσμένες απο το κέντρο της :
Μανδριά - Λειβάδι - Θωμάντων .

Κάθε ενορία είχε δικό της ναό. Λίγο πιο επάνω απο την κωμόπολη ήταν το βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη που ήταν και τόπος παραθερισμού των κατοίκων της Τραπεζούντας αλλά και καταφύγιο των χριστιανών όταν τους εκδίωκαν οι τούρκοι. Οι κάτοικοι της Ίμερας ήταν εξαιρετικά φιλοπρόοδοι.



 πληροφοριακό υλικό http://pontos-patridamou.blogspot.gr

 Οι κάτοικοι της Αργυρούπολης  στο ξεριζωμό τους , μέσα στα λιγοστά τους  πράγματα   πήραν μαζί τους  και το όνειρο  ..να ξαναφτιάξουν τη πόλη τους  ..και τα κατάφεραν