Διαπολιτισμικά σχολεία Ελληνικού ή σχολεία ενός κατώτερου θεού;

Πριν λίγες ημέρες επισκεφτήκαμε τα Διαπολιτισμικά Σχολεία Ελληνικού που αριθμούν αυτή τη στιγμή 630 παιδιά. Ο αριθμός των μαθητών τους εκτινάχθηκε τον τελευταίο χρόνο με την εγγραφή σε αυτά πολλών προσφυγόπουλων από τις δομές φιλοξενίας της Αττικής.
Ταυτόχρονα απαριθμούν πολύ σημαντικά προβλήματα στα οποία η Πολιτεία και η Δημοτική Αρχή φαίνεται να κωφεύουν.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Πρόκειται για δύο συστεγαζόμενα σχολεία, τα μόνα σε ολόκληρο τον Δήμο με χαλίκι στο προαύλιό τους και με έντονα προβλήματα στο σύνολο των χώρων τους.

 Σημειώνουμε ότι το μάθημα της Φυσικής Αγωγής για τους μαθητές του Γυμνασίου πραγματοποιείται σ’ αυτόν τον προαύλιο χώρο που στερείται ακόμα και μιας μπασκέτας, ενώ ο κίνδυνος ατυχήματος είναι κάτι παραπάνω από αναμενόμενος. 

Άλλωστε, όπως πληροφορηθήκαμε, λίγο καιρό πριν μαθητής τραυματίστηκε από πτώση και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Για τους μαθητές του Λυκείου έχει βρεθεί η λύση της μεταφοράς στα κοντινά γήπεδα.

Από την πρώτη στιγμή διαπιστώσαμε τη μεγάλη κινητικότητα που επικρατεί, μιας και λόγω της έλλειψης Τάξεων Υποδοχής στα σχολεία της περιοχής αλλά και της Αττικής γενικότερα, έχει ανοίξει λίστα αναμονής για εγγραφή.
 Ωστόσο, οι αίθουσες είναι πολύ μικρές, τα τμήματα λειτουργούν ήδη με τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό (27 παιδιά) και οι υποδομές είναι τραγικά ελλιπείς.

Χωρίς φύλακα να ελέγχει την είσοδο-έξοδο και με την περίφραξη ατελή σε συγκεκριμένο σημείο, η επίβλεψη των μαθητών είναι απλώς ανέφικτη, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τους εκπαιδευτικούς του σχολείου. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν ειδικά το αίτημα για φύλακα επείγει, μιας και: 

1) υπάρχει συνεχής ροή και κινητικότητα από και προς τα σχολεία 
2) δημιουργούνται εντάσεις λόγω της αδυναμίας να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα εγγραφής, του συνωστισμού, της δυσκολίας στην επικοινωνία, της ηλικίας των παιδιών (εφηβεία), αλλά και των τραυματικών τους εμπειριών
 3) ελλοχεύουν κίνδυνοι από εξωσχολικούς που προσεγγίζουν τα παιδιά για δικό τους συμφέρον.

Ακόμα, τα σχολεία δε διαθέτουν ούτε έναν διερμηνέα, γεγονός που υποχρεώνει παιδιά κι εκπαιδευτικούς σε ατέρμονες προσπάθειες συνεννόησης και με σημαντική σπατάλη χρόνου, ενώ έκκληση απευθύνουν για κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους. 

Επιπλέον για τα παιδιά που έρχονται από τις δομές φιλοξενίας η σίτιση κρίνεται απαραίτητη. Χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί;

Από την επίσκεψή μας αυτή μας γεννήθηκαν προβληματισμοί. Τα αιτήματα για φύλακα, αντικατάσταση του χαλικιού με δάπεδο αντίστοιχο των υπόλοιπων σχολείων του δήμου, συμπληρωματικές εργασίες στην περίφραξη και τοποθέτηση αυτόματου μηχανισμού στη μικρή πόρτα για ελεγχόμενη είσοδο-έξοδο είχαν ήδη σταλεί γραπτώς στη διοίκηση. 

Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ζητήσαμε να τοποθετηθεί η Δημοτική Αρχή και να μας εξηγήσει τι έχει σκοπό να κάνει, αλλά ο Δήμαρχος δεν μπήκε καν στον κόπο να μας απαντήσει!

Τα γεγονότα αυτά σε συνδυασμό με πληροφορίες που έχουμε για απαξιωτικά σχόλια του Δημάρχου σχετικά με τα Διαπολιτισμικά Σχολεία στην τελευταία συνάντησή του με τους Διευθυντές μας ανησυχούν και μας θλίβουν. 

Τα Διαπολιτισμικά Σχολεία Ελληνικού δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως βαρίδι ή ως ανεπιθύμητοι παρίες. Πάνω από 600 παιδιά περνάνε την πόρτα αυτών των σχολείων καθημερινά. 

Παιδιά του πολέμου, της φτώχειας, του ξεριζωμού και της αβεβαιότητας ακόμα και για το ίδιο το παρόν. Δεν τους αξίζει η περιφρόνηση. Δήμος και πολιτεία οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντί τους.


ΠΗΓΗ